Studeren op latere leeftijd: Agnes, Wilma, Nathalie en Nicky zetten de stap naar de zorg

Wil jij (weer) studeren, een carrièreswitch maken of je verder verdiepen? Denk dan ook eens aan een mbo-opleiding in de zorg bij ROC Nijmegen. Wij interviewden vier studenten die als zij-instromer, carrièreswitcher of herintreder de stap hebben gezet om in de zorg te gaan werken én naar school te gaan. Hoe combineren zij werk, opleiding en gezin? Waar lopen zij tegenaan en hoe ervaren zij het werken in de zorg?

Op volwassen leeftijd weer gaan studeren is een grote en spannende stap. Zeker als je ook een gezin hebt of al een baan met een vast inkomen. Maar dat heeft juist ook voordelen. Zo heb je veel werk- en levenservaring en weet je vaak goed wat je wilt en bij je past. Agnes (40), Wilma (48), Nathalie (44) en Nicky (34) delen hun ervaring met ons. Hoe vinden zij het om een BBL-opleiding in de zorg bij ROC Nijmegen te volgen?

Agnes maakt een carrièreswitch: van drogisterijmedewerker naar verpleegkundige

Agnes werkte achttien jaar bij een drogisterij en besloot de stap te maken naar de zorg. ‘Ik wilde als jong meisje altijd al in de zorg werken, maar dat is er toen niet van gekomen.’ Nu volgt ze bij ROC Nijmegen de mbo-opleiding Verpleegkundige niveau 4 en werkt ze in een ziekenhuis. Ze moest in het begin wennen aan de combinatie van werken en leren, maar ze heeft haar draai gevonden. ‘Ik werkte op verschillende afdelingen en merkte al snel dat ik vooral interesse heb in de medische kant van het vak en minder in begeleiding. Dat heb ik met mijn werkbegeleider en leercoach besproken. Nu werk ik op de afdeling beademing en dat past goed bij mij. Geef daarom altijd duidelijk aan wat je wilt en bij je past. Het is daarnaast belangrijk dat je tijdens de opleiding ook open staat voor verschillende afdelingen en zo ervaring opdoet. Zeg niet op voorhand ‘dat is niet voor mij’.’

In haar klas zitten studenten in de leeftijd van 20 tot 55 jaar. De begeleiding tijdens de opleiding is goed, vindt Agnes. ‘In het begin kon ik niet meteen alles vinden, zeker digitaal niet. Gelukkig is daar tijdens de mentoruren aandacht voor. Als je eenmaal in de flow zit en goed plant, dan gaat het vanzelf.’ Agnes heeft twee kinderen, werkt 24 uur en gaat één dag in de week naar school. ‘Ik werk op wisselende tijden en later in de opleiding heb je ook nachtdiensten. Daardoor heb ik niet altijd tijd voor spontane dingen en moet ik soms nee zeggen. Ik vind rust en tijd voor mijn gezin erg belangrijk. Als ik in mijn agenda een dag niets heb, zet ik daar een groot kruis en plan ik niets. Zo zijn we echt even met het gezin.’

Nicky raakte tijdens corona haar baan kwijt, maar vindt nu haar passie in de zorg

Nicky werkte als servicemedewerker op het station, maar kwam door de coronapandemie zonder werk te zitten. Via de gemeente Nijmegen kwam ze in een leerwerktraject terecht en kon beginnen aan de mbo-opleiding Helpende zorg en welzijn niveau 2 bij ROC Nijmegen. In haar eerste werkweek bij een thuiszorgorganisatie wist ze gelijk: dit is wat ik wil doen. ‘In dit werk is het heel belangrijk om jezelf te blijven. Geduldig zijn, goed kunnen luisteren en communiceren zijn ook belangrijke eigenschappen. In de thuiszorg moet je met je hart werken. Als je die eigenschappen hebt: ga ervoor, het is de allerleukste baan.’

Nicky werkt 24 uur, gaat één dag naar school en heeft een dochter van vijftien. Soms maken ze samen huiswerk. ‘Mijn dochter stimuleert mij en ik haar. Als ik een keer geen zin heb in school zegt ze: ‘Mama, je wilt toch je diploma halen?’ Dat vind ik mooi en motiveert mij. Ik heb geluk dat mijn ouders in dezelfde straat wonen. Als ik een keer avond- of nachtdienst heb, is er voor mijn dochter altijd iemand in de buurt.’ Volgens Nicky is het belangrijk om goed je grenzen aan te geven. ‘Ik vond dat eerst heel moeilijk, maar ik heb tijdens de opleiding geleerd dat meer te doen. Als je voor iedereen blijft invallen, daardoor 40 uur per week werkt en ook nog naar school moet, snijd je jezelf in de vingers.’

Nathalie kiest voor een opleiding die beter bij haar past: ambulant begeleider in de zorg

Nathalie volgt aan ROC Nijmegen de mbo-opleiding Maatschappelijke zorg persoonlijke begeleiding niveau 4 . Ze werkt als ambulant begeleider in de thuiszorg. ‘Ik werkte al zestien jaar als verzorgende, maar ik merkte dat dat niet meer bij mij paste. De thuiszorg ligt mij goed en in het bijzonder begeleiding. Ik heb veel geluk dat mijn werkgever mij de ruimte en kans geeft een mbo-opleiding te volgen.’

Nathalie werkt twintig uur en gaat één dag per week naar school. Ze moest flink wennen, maar heeft haar draai gevonden. ‘In de eerste weken dacht ik: dit kan ik nooit. Maar na een paar weken snap je het schoolsysteem en gaat alles makkelijker. Het is belangrijk dat je zelf het voortouw neemt: jij moet het gaan doen. Als je iets niet begrijpt, vraag het gewoon. Een voordeel van ouder zijn en studeren, is dat je een heel duidelijk beeld hebt van wat je wilt doen. Ik was toen ik jonger was nog veel ontvankelijker voor wat er om mij heen gebeurde en wat anderen deden. Het lukt mij nu veel beter bij mezelf te blijven.’

Ze volgt de BBL-opleiding bij ROC Nijmegen volgens het ‘flexmodel’, waardoor ze geen vast rooster heeft en een groot deel van de studie zelf plant. Ze heeft twee kinderen en haar zoon studeert sociaal werk. ‘We wisselen veel informatie uit, dat is erg leuk.’ Haar omgeving steunt haar enorm bij haar keuze voor leren en werken. ‘Daardoor voel ik me gesterkt. Ik heb wel eens een studiedip, maar ik heb een duidelijk doel voor ogen. Dan herpak ik mezelf en ga ik ervoor.’

Deze opleiding kan ik op de website van ROC Nijmegen niet vinden

Na jarenlang werken in een cafeteria, zet Wilma de stap en kiest voor de zorg

Wilma volgt de mbo-opleiding Verzorgende IG niveau 3 en werkt op de afdeling psychiatrische geriatrie van een zorginstelling. Ze werkte hiervoor ruim twintig jaar in een cafetaria. ‘Ik vond het heel moeilijk om mijn vaste baan op te zeggen. Durf ik de stap naar een opleiding in de zorg wel te nemen? Mijn man en kinderen zeiden: ‘Doen, we komen er wel uit!’ Die steun uit je omgeving is volgens haar heel belangrijk als je kiest voor een BBL-opleiding. Zo hebben ze thuis goede afspraken gemaakt en maakt Wilma regelmatig tijd voor haar gezin. ‘Vanuit de opleiding werd ik geadviseerd om twee uur per dag te studeren. Ik heb ervoor gekozen om één volle dag in de week te besteden aan schoolwerk, zodat ik op de andere dagen ook meer heb voor mijn gezin.’

Als ze terugkijkt, is ze enorm blij dat ze de stap naar een mbo-opleiding heeft gezet. ‘Ik zat in mijn vorige baan tegen een burn-out aan en door deze opleiding heb ik mezelf teruggevonden. Ik ben gegroeid en sterker geworden. Daarom wil ik iedereen adviseren: als je een baan hebt en twijfelt over een opleiding, volg je hart en ga ervoor. Werken in de zorg geeft veel voldoening. Je kunt iemand écht helpen, ook al zijn dat kleine dingen. Dat geeft je een goed gevoel.’